ΕΔΔΑ, Case of R.U. v. GREECE (ελληνικά), (γαλλικά)
"Asylum seeker treated in manner incompatible with the Convention with no remedies by which to complaint"
Παραβίαση άρθρου 3, άρθρου 13, άρθρου 5 παρ. 1 και 4.
(Δελτίο Τύπου εδώ)
ΕΔΔΑ, CASE OF RAHIMI v.GREECE (γαλλικά)
(ελληνικά εδώ)
"Ανεπαρκής μέριμνα και παράνομη κράτηση ασυνόδευτου ανήλικου αιτούντος άσυλο"
Δείτε σχετικά εδώ
ΕΔΔΑ, CASE OF AA v. GREECE
"Asylum Seekers held illegally in squalid conditions in Greek detention centre"
(Δελτίο Τύπου στα αγγλικά)
Παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑκαι του άρθρου 5 παρ. 1 και 4.
ΕΔΔΑ, CASE OF TABESH V. GREECE
(για την απόφαση στα ελληνικά πατήστε εδώ)
ΕΔΔΑ, CASE OF ABDOLKHAMI AND KARIMNIA v. TURKEY
Η υπόθεση αφορά δύο Ιρανούς υπηκόους και πρώην μέλη της οργάνωσης People's Mojahedin Organisation του Ιράν (PMOI), αναγνωρισμένοι πρόσφυγες υπό την εντολή της Υ.Α. του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, και επί του παρόντος κρατούμενοι στην Τουρκία. Το ΕΔΔΑ αποφάνθηκε ότι η απέλαση των αιτούντων στο Ιράκ ή το Ιράν θα αποτελούσε παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, ότι οι αιτούντες δεν είχαν πρόσβαση σε αποτελεσματική προσφυγή σύμφωνα με το Άρθρο 13 της ΕΣΔΑ, και ότι η κράτησή τους δεν θεωρείται «νόμιμη» εξυπηρετώντας τους σκοπούς του Άρθρου 5 της ΕΣΔΑ, εν απουσία αποσαφηνισμένου νομικού πλαισίου και επαρκών εγγυήσεων ενάντια στην αυθαιρεσία.
ΕΔΔΑ, CASE of S.D. v.GREECE (ελληνικά)
(γαλλικά)
Καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Στρασβούργου για παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων σε περίπτωση Τούρκου υπηκόου αιτούντος άσυλο. Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος (σε κέντρο κράτησης αλλοδαπών) κρίθηκαν ότι συνιστούν παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης). Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάστηκε το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια) καθώς η κράτηση του αιτούντος κρίθηκε παράνομη επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να ελεγχθεί η νομιμότητά της σύμφωνα με το εθνικό μας δίκαιο.
Η σημασία της Απόφασης αυτής έγκειται στα εξής κρίσιμα σημεία:
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ καθώς οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος στην περιοχή του Έβρου και συγκεκριμένα στα κρατητήρια του Α.Τ. του Σουφλίου θεωρήθηκαν ότι συνιστούν ταπεινωτική μεταχείριση. Το Δικαστήριο βασίστηκε στο επιχείρημα ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν αντέκρουσε καμία από τις διαπιστώσεις αξιόπιστων φορέων όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων, το Human Rights Watch, το Proasyl και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ με το σκεπτικό ότι η διοικητική κράτηση αιτούντος άσυλο δεν μπορεί να έχει νόμιμο έρεισμα σε απόφαση απέλασης καθώς δεν είναι δυνατή η απέλαση αιτούντος άσυλο πριν εκδοθεί τελική απόφαση επί της αίτησής του. Οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να εξηγήσουν γιατί η απελευθέρωση του αιτούντος θα συνιστούσε κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια. Επίσης, η λύση της αμφισβήτησης μέσω δικαστικής εξέτασης της κράτησης (διαδικασία των "αντιρρήσεων") δεν θεωρείται αποτελεσματική καθώς ο αιτών δεν απολαμβάνει δωρεάν νομικής συνδρομής στα διοικητικά δικαστήρια της Ελλάδας.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, με το σκεπτικό ότι η δικαστική εξέταση της κράτησης, όπως αυτή προβλέπεται στην ελληνική νομοθεσία, δεν εξετάζει την νομιμότητα της διοικητικής απόφασης για την κράτηση, παρά μόνο αποφαίνεται για το αν το πρόσωπο είναι ύποπτο φυγής ή αν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη.
ΕΔΔΑ, CASE OF EMINBEYLI v. RUSSIA (Ανιθαγενής κατά Ρωσίας)
"Asylum seeker treated in manner incompatible with the Convention with no remedies by which to complaint"
Παραβίαση άρθρου 3, άρθρου 13, άρθρου 5 παρ. 1 και 4.
(Δελτίο Τύπου εδώ)
ΕΔΔΑ, CASE OF RAHIMI v.GREECE (γαλλικά)
(ελληνικά εδώ)
"Ανεπαρκής μέριμνα και παράνομη κράτηση ασυνόδευτου ανήλικου αιτούντος άσυλο"
Δείτε σχετικά εδώ
ΕΔΔΑ, CASE OF AA v. GREECE
"Asylum Seekers held illegally in squalid conditions in Greek detention centre"
(Δελτίο Τύπου στα αγγλικά)
Παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑκαι του άρθρου 5 παρ. 1 και 4.
ΕΔΔΑ, CASE OF TABESH V. GREECE
(για την απόφαση στα ελληνικά πατήστε εδώ)
ΕΔΔΑ, CASE OF ABDOLKHAMI AND KARIMNIA v. TURKEY
Η υπόθεση αφορά δύο Ιρανούς υπηκόους και πρώην μέλη της οργάνωσης People's Mojahedin Organisation του Ιράν (PMOI), αναγνωρισμένοι πρόσφυγες υπό την εντολή της Υ.Α. του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, και επί του παρόντος κρατούμενοι στην Τουρκία. Το ΕΔΔΑ αποφάνθηκε ότι η απέλαση των αιτούντων στο Ιράκ ή το Ιράν θα αποτελούσε παραβίαση του Άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, ότι οι αιτούντες δεν είχαν πρόσβαση σε αποτελεσματική προσφυγή σύμφωνα με το Άρθρο 13 της ΕΣΔΑ, και ότι η κράτησή τους δεν θεωρείται «νόμιμη» εξυπηρετώντας τους σκοπούς του Άρθρου 5 της ΕΣΔΑ, εν απουσία αποσαφηνισμένου νομικού πλαισίου και επαρκών εγγυήσεων ενάντια στην αυθαιρεσία.
ΕΔΔΑ, CASE of S.D. v.GREECE (ελληνικά)
(γαλλικά)
Καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Στρασβούργου για παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων σε περίπτωση Τούρκου υπηκόου αιτούντος άσυλο. Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος (σε κέντρο κράτησης αλλοδαπών) κρίθηκαν ότι συνιστούν παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης). Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάστηκε το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια) καθώς η κράτηση του αιτούντος κρίθηκε παράνομη επειδή δεν υπήρχε η δυνατότητα να ελεγχθεί η νομιμότητά της σύμφωνα με το εθνικό μας δίκαιο.
Η σημασία της Απόφασης αυτής έγκειται στα εξής κρίσιμα σημεία:
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ καθώς οι συνθήκες κράτησης του αιτούντος στην περιοχή του Έβρου και συγκεκριμένα στα κρατητήρια του Α.Τ. του Σουφλίου θεωρήθηκαν ότι συνιστούν ταπεινωτική μεταχείριση. Το Δικαστήριο βασίστηκε στο επιχείρημα ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν αντέκρουσε καμία από τις διαπιστώσεις αξιόπιστων φορέων όπως ο Συνήγορος του Πολίτη, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα δικαιώματα, η Επιτροπή Κατά των Βασανιστηρίων, το Human Rights Watch, το Proasyl και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ με το σκεπτικό ότι η διοικητική κράτηση αιτούντος άσυλο δεν μπορεί να έχει νόμιμο έρεισμα σε απόφαση απέλασης καθώς δεν είναι δυνατή η απέλαση αιτούντος άσυλο πριν εκδοθεί τελική απόφαση επί της αίτησής του. Οι Αρχές είναι υποχρεωμένες να εξηγήσουν γιατί η απελευθέρωση του αιτούντος θα συνιστούσε κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και την εθνική ασφάλεια. Επίσης, η λύση της αμφισβήτησης μέσω δικαστικής εξέτασης της κράτησης (διαδικασία των "αντιρρήσεων") δεν θεωρείται αποτελεσματική καθώς ο αιτών δεν απολαμβάνει δωρεάν νομικής συνδρομής στα διοικητικά δικαστήρια της Ελλάδας.
● Την κρίση ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, με το σκεπτικό ότι η δικαστική εξέταση της κράτησης, όπως αυτή προβλέπεται στην ελληνική νομοθεσία, δεν εξετάζει την νομιμότητα της διοικητικής απόφασης για την κράτηση, παρά μόνο αποφαίνεται για το αν το πρόσωπο είναι ύποπτο φυγής ή αν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη.
ΕΔΔΑ, CASE OF EMINBEYLI v. RUSSIA (Ανιθαγενής κατά Ρωσίας)
Ικανοποίηση αιτήματος ασύλου σε Αζέρο, που εισήλθε στη Ρωσία με σκοπό να μεταβεί στη Σουηδία - Χορήγηση της ιδιότητας του πρόσφυγα. Μεταγενέστερη σύλληψη του από τις Ρωσικές Αρχές, κατόπιν σχετικού αιτήματος των αρχών του Αζερμπαϊτζάν, που ζητούσαν την άμεση έκδοσή του - Ο προσφεύγων στο ΕΔΑΔ Αζέρος επικαλέστηκε παραβίαση των άρθρων 5 παρ. 1 και 4 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (δικαίωμα στην ελευθερία και στην ασφάλεια) - Το δικαστήριο έκρινε παράνομη τη σύλληψη και κράτηση του προσφεύγοντος, δεδομένου ότι του είχε αποδοθεί η προστασία του προσφυγικού καθεστώτος και δεν επιτρεπόταν η έκδοση του στο Αζερμπαϊτζάν.
ΔΕΚ, C 127/08, Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους – Μέλη οικογένειας που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών – Υπήκοοι τρίτων χωρών που εισήλθαν στο κράτος μέλος υποδοχής προτού καταστούν σύζυγοι πολίτη της Ένωσης
ΔΕΚ, C-465/07, Οδηγία 2004/83/EΚ– Οι κατ’ ελάχιστο όριο απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας – Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία – Άρθρο 2, στοιχείο ε΄ – Πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης – Άρθρο 15, στοιχείο γ΄ – Σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης – Απόδειξη
Γαλλικό Διοικητικό Δικαστήριο
ΔΕΚ, C-465/07, Οδηγία 2004/83/EΚ– Οι κατ’ ελάχιστο όριο απαιτήσεις για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας – Πρόσωπο που δικαιούται επικουρική προστασία – Άρθρο 2, στοιχείο ε΄ – Πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης – Άρθρο 15, στοιχείο γ΄ – Σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης – Απόδειξη
Γαλλικό Διοικητικό Δικαστήριο
Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο Γερμανίας, Απόφαση από 8. Σεπτ. 2009 – 2 BvQ 56/09 –, Ασφαλιστικά μέτρα κατά επαναπροώθησης ενός αιτούντος ασύλου (Ιρακινού) από τη Γερμανία στην Ελλάδα βάσει Δουβλίνου ΙΙ
Bliebe dem Antragsteller der begehrte Erlass der einstweiligen Anordnung versagt, obsiegte er aber in der Hauptsache, könnten möglicherweise bereits eingetretene Rechtsbeeinträchtigungen nicht mehr verhindert oder rückgängig gemacht werden. So wäre bereits die Erreichbarkeit des Antragstellers in Griechenland für die Durchführung des Hauptsacheverfahrens nicht sichergestellt, sollte, wie von ihm, gestützt auf ernst zu nehmende Quellen, befürchtet, ihm in Griechenland eine Registrierung faktisch unmöglich sein und ihm die Obdachlosigkeit drohen.
ΔΕΚ C‑139/08
Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 2ας Απριλίου 2009 [αίτηση του Oberlandesgericht Karlsruhe (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Rafet Kqiku (Θεωρήσεις, άσυλο, μετανάστευση — Υπήκοος τρίτου κράτους κάτοχος ελβετικού τίτλου παραμονής — Είσοδος και διαμονή στο έδαφος κράτους μέλους για άλλους σκοπούς πλην της διέλευσης — Ανυπαρξία θεώρησης)
ΔΕΚ C‑19/08
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 29ης Ιανουαρίου 2009 [αίτηση του Kammarrätten i Stockholm, Migrationsöverdomstolen (Σουηδία), για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Migrationsverket κατά Edgar Petrosian, Nelli Petrosian, Svetlana Petrosian, David Petrosian, Maxime Petrosian (Δικαίωμα ασύλου — Κανονισμός (ΕΚ) 343/2003 — Εκ νέου ανάληψη, από κράτος μέλος, του αιτούντος άσυλο του οποίου η αίτηση απορρίφθηκε και ο οποίος βρίσκεται εντός άλλου κράτους μέλους, όπου υπέβαλε νέα αίτηση ασύλου — Χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας πραγματοποιήσεως της μεταφοράς του αιτούντος άσυλο — Διαδικασία μεταφοράς η οποία έχει αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής με ανασταλτικό αποτέλεσμα)
ΔΕΚ C-551/07
Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 19ης Δεκεμβρίου 2008 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Deniz Sahin κατά Bundesminister für Inneres (Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Άρθρο 18 ΕΚ και 39 ΕΚ — Δικαίωμα για σεβασμό της οικογενειακής ζωής — Δικαίωμα διαμονής υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος εισήλθε στο έδαφος κράτους μέλους ως αιτών άσυλο και, ακολούθως, νυμφεύθηκε υπήκοο άλλου κράτους μέλους)
